Tasik ini yang terletak di utara bandar Jaipur terletak di antara Amer, bandar yang bersejarah dan Jaipur, ibu pejabat wilayah negeri Rajasthan. Ia mempunyai kawasan penyebaran air seluas 300 ekar (121 ha) dan dikelilingi oleh bukit-bukau Aravalli di utara, barat dan sisi timur, dan di sebelah selatan terdapat daripada dataran yang pesat didiami. Terdapat Kubu Nahargarh (Nahargarh makna rumah harimau) di kawasan bukit yang menyediakan pandangan mengadap Man Sagar dan istana Jal Mahal, di samping pemandangan indah kota Jaipur. Tasik ini telah dicipta dengan pembinaan empangan di Sungai Darbhawati, di antara bukit-bukit Khilagarh dan kawasan berbukit Nahargarh, pada abad ke-16. Kawasan saliran tasik adalah seluas 23.5 kilometer persegi (9.1 batu persegi) 50% darinya disumbangkan oleh kawasan bandar dan bakinya oleh kawasan berbukit, hakisan bukit Aravalli, telah menambah kepada masalah pengelodakan di dalam tasik. Purata hujan turun 657,4 milimeter (25.88 in) setiap tahun (90% daripada hujan ini berlaku pada bulan Jun hingga September) di kawasan tadahan menyumbang kepada penyimpanan air dalam takungan. Pada bahagian keluar empangan terdapat satu sistem pengairan yang dibekalkan dari air yang disimpan di dalam takungan (permintaan air dari ini dilaporkan sekitar 2,410,000 meter padu dalam tempoh lima bulan dari bulan November hingga Mac). Dua nalas besar (anak sungai) yang turut juga mengalirkan dari sekitar bukit Nahargarh dan Jaipur adalah Brahmpuri dan Nagtalai, yang membawa kumbahan yang tidak dirawat dalam jumlah yang besar, selain daripada sisa pepejal. [1][2][3][4] Bukit-bukau sekitar kawasan tasik, ke arah timur laut Jaipur, telah dibentuk dari batu kuarzit (dengan lapisan nipis tanah penutup), yang merupakan sebahagian daripada pelbagai bukit Aravalli. Dedahan kawasan berbatu di permukaan di beberapa bahagian kawasan projek juga telah digunakan untuk membina bangunan. Dari timur laut, lembah Kanak Vrindavan, di mana kompleks kuil terletak, cerun bukit perlahan-lahan mendatar ke arah tepi tasik. Di dalam kawasan tasik, kawasan tanah terdiri daripada mendakan tebal tanah, pasir ditiup dan aluvium. Penebangan kawasan hutan, terutamanya di kawasan berbukit-bukau, telah menyebabkan hakisan tanah, diburukkan oleh angin dan tindakan air. Oleh yang demikian, kelodak terkumpul dalam tasik mengakibatkan peningkatan tahap dasar tasik.[4]

Bukit-bukau sekitar kawasan tasik, ke arah timur laut Jaipur, telah dibentuk dari batu kuarzit (dengan lapisan nipis tanah penutup), yang merupakan sebahagian daripada pelbagai bukit Aravalli. Dedahan kawasan berbatu di permukaan di beberapa bahagian kawasan projek juga telah digunakan untuk membina bangunan. Dari timur laut, lembah Kanak Vrindavan, di mana kompleks kuil terletak, cerun bukit perlahan-lahan mendatar ke arah tepi tasik. Di dalam kawasan tasik, kawasan tanah terdiri daripada mendakan tebal tanah, pasir ditiup dan aluvium. Penebangan kawasan hutan, terutamanya di kawasan berbukit-bukau, telah menyebabkan hakisan tanah, diburukkan oleh angin dan tindakan air. Oleh yang demikian, kelodak terkumpul dalam tasik mengakibatkan peningkatan tahap dasar tasik.[4]